Expositie & Lezing Fimmy Kooijker ‘Rûn my, út my’

Over Fimmy
Over Fimmy is in 1988 afgestudeerd als docent beeldende kunst en vormgeving aan Hogeschool Windesheim in Zwolle. Als klein meisje was ze al altijd aan het tekenen. Voor elke verjaardag en op Sinterklaas kreeg ze steevast een schetsboek. Het tekenen van mensfiguren had grote voorkeur. Ze tekenende bijvoorbeeld veel artiesten die voorbij kwamen op TopPop. Later ontdekte ze dat ze in het tekenen ook haar gevoelens kwijt kon. Omdat de kunstvakken op het VWO haar veel voldoening gaven en eveneens goede cijfers opleverde besloot ze om verder te gaan in de kunst.


Inspiratie en stijl
De impressionisten, vooral Nederlandse schilders als Isaac Israëls, inspireerden Fimmy enorm. Ze houdt van de snelheid van het schilderen en de momentopname die je ziet bij het impressionisme. Terugkijkend op de periode vanaf haar studietijd ziet Fimmy hoe ze zich heeft ontwikkeld. Het kenmerkende van haar werk is altijd de losse toets geweest, maar tijdens haar studie was die nog losser en ruiger. Gaandeweg werd haar werk wat meer uitgewerkt en intiemer, al is ze nog steeds niet van het gedetailleerd schilderen. Het gaat om het geheel, om de sfeer en die zo snel en vlot mogelijk weer te geven. Een impressie.

Vaak beginnen schilderijen in chaos. Fimmy schildert met olieverf rechtstreeks op doek. Soms gaan er een paar snelle krabbels op papier aan vooraf. Meestal zijn die bedoeld om de compositie te bepalen, verder niet. Het is als het ware even ‘voelen of het goed zit’. Daarna wordt er gelijk met verf op een wit of op een in kleur getoond doek of paneel gewerkt. Er zit een bepaalde ongeduldigheid of beter gezegd ‘gretigheid’ in. Snel werken! De opzet zit er vaak heel vlot op. Het hele doek wordt met grote kwasten in een beginstadium gebracht. Daarna kan het uitwerken nog wel een tijd duren vóór het schilderij af is. Soms gaan er heel wat lagen verf overheen om het beoogde effect te krijgen. 

Graag wil Fimmy de verftoetsen zo raak mogelijk hebben. Het moet lijken alsof het niet al te veel moeite heeft gekost. Daar heb je een woord voor ‘sprezzatura’: de schijn van moeiteloosheid. Voor deze manier van los schilderen moet er goed gekeken worden. Kijken, kijken kijken…. Waar zit nou precies het licht of het donker? Hoe loopt die lijn en waar stopt die? Enzovoort. Het moet allemaal kloppen. Het liefst laat Fimmy de verftoetsen zichtbaar. Dit vlotte losse schilderen kost veel concentratie om de toetsen raak te plaatsen.


Onderwerpen
Onderwerpen van haar schilderijen zijn: portret, mensen in een bepaalde omgeving, niet geïdealiseerd, geen romantiek, landschap. Fimmy werkt vaak naar aanleiding van eigen foto’s.